Δεν έχει πιο βαρύ καημό
Σεβντάς που δεν τελειώνει
Σαν την αγάπη την κρυφή
Που δεν ξεφανερώνει

Την Κυριακή της «Τυρινής» τηρείται έθιμο του Καπετάνιου στην Αμοργό στο χωριό της Λαγκάδας. Ο νέος που επιλέγεται ως «Καπετάνιος», σύμφωνα με την παράδοση, φανερώνει τον πραγματικό του έρωτα σε μία κοπέλα. Ο παπάς του χωριού, ρίχνει ψηλά τον «γιλεό»(είδος άμφιου) κι όποιος τον πιάσει, ντύνεται επιτόπου με τα αρχοντικά ρούχα του Καπετάνιου. Το άλογό του - ο Μπαϊραχτάρης - στολίζεται κι αυτό και συνοδεύει τον Καπετάνιο καθ' όλη τη διάρκεια της γιορτής. Οι μαντινάδες, το τηγανητό ψάρι αλλά και το καλό κρασί δεν λείπουν απ' όλη την τελετή.

Η πομπή ξεκινά για το χωριό, όπου τα νέα για τον Καπετάνιο έχουν ήδη φτάσει από τα πιτσιρίκια τρέχουν και ανακοινώνουν τα νέα για τον Καπετάνιο σε όλους.

Ο κόσμος στην Πορτάρα περιμένει και επευφημεί τον Καπετάνιο. Όλοι μαζί κάνουν το γύρο του χωριού και ο Καπετάνιος απαγγέλει στιχάκια και μαντινάδες στις κοπέλες που συναντά, κερνώντας τους παρευρισκόμενους στα καφενεία. Η τελευταία στάση είναι στην Λόζα.

Ο «Μπαϊραχτάρης» με ένα κοντάρι, που στην κορυφή του είναι καρφωμένο ένα καρβέλι ψωμί, ένα κεφάλι τυρί και ένα κομμάτι μπακαλιάρο και κάνει τρεις γύρους στην πλατεία τον έφιππο Καπετάνιο με καλπασμό. Κατόπιν ο Καπετάνιος φανερώνει τον κρυφό του έρωτα σε μία κοπέλα του χωριού που την προσκαλεί να γίνει Καπετάνισσα. Γι’ αυτήν φυλάει το καλύτερο στιχάκι και τον πρώτο χορό. Το γλέντι ξεκινάει και κρατάει μέχρι αργά το βράδυ.